Evvel Dünya

Böyle böyle gideceğiz işte buralardan

Ayrılacağız dünyadan bir bir

Sen aynada gördüğün

Ben hayata baktığım kadarken 

Havada bulut, yerde yağmur varken

Arı kozasından, bal peteğinden henüz çıkmamış/çıkarılmamışken

Bir gemi ıslığıyla

Bir mendil uçasıyla

Uğurlanacağız evvel dünyadan 

Sen aynadaki yüzünü

Bense hayata baktığımda gördüğümü hatırlamazken

Unutulacağız 

                        

       Şöyle bir şiir düşmüştü gönlüme geçenlerde. Bir arkadaşımın çektiği bir fotoğraf, şiiri daha da görünür kıldığında paylaşmanın da vakti geldi dedik. Hayat yolculuklarını tamamlayan şairlerin tek karede toplandığı bir fotoğraftı. Ölümün soğuk ruhu, yaşamın canlılığında tekrar tekrar hatırlatsın diye kendini bize...  

Nesibe Sude ÜNAL


Yorumlar

Bu blogdaki popüler yayınlar

Cân Diyârı

Her Yeni Gün

Yağmur Ertesi